Prolog

 Ona- 17- letnia dziewczyna, która rodem jest z Buenos Aires. Violetta należy do jednej z najbogatszych nastolatek i może pozwolić sobie na wiele, jednak wszystko nie jest takie kolorowe jak się wydaje. Jej ojciec jest opłacanym mordercą i często wykorzystuje córkę jako przynętę i naraża ją na niebezpieczeństwo.

On- 17- letni Argentyńczyk. Jest synem bogatego policjanta. Uczęszcza do szkoły muzycznej. Należy do elity, jest przystojny, utalentowany i romantyczny. Nie znalazł jeszcze dziewczyny, która odpowiadała by jego wymaganiom. Co się stanie kiedy spotka się twarzą w twarz z miłością swojego życia?

                                                                ~ ~ ~

 Piękna szatynka jak co dzień obudziła się z samego rana. Po wykonaniu czynności zeszła na dół i powędrowała do gabinetu swojego taty.

- Cześć- Powiedziała oschle. Nie lubiła się z nim witać, bo zazwyczaj wtedy miał nowy plan jak wykorzystać córkę.

- Dzień dobry- Po jego minie można było wywnioskować, że ma coś w planach.

- Chcesz dziś coś ode mnie, czy mogę iść?- Zapytała beznamiętnie. Czasami czuła do niego obrzydzenie tym co robi.

- Masz wyjechać do Buenos Aires- Powiedział stanowczym głosem.

- Po co?- Dziewczyna doskonale pamięta to miejsce. To tam jej ojciec zabił matkę. Po dzis dzień to pamięta, chociaż to fakty z przed 12 lat.

- Mieszka tam nie jaki Jorge Verdas. Jest policjantem, który depcze mi po piętach. Masz go śledzić, cokolwiek, aby informować mnie na bieżąco, czy gdzieś nie wylatuje lub coś w tym stylu- Oznajmił stojąc tyłem do młodej Castillo.

- Ale ja nie mogę... nie chce- Czuła ból w sercu przez osobę, którą z jednej strony kocha, a z drugiej nienawidzi.

- Nie masz nic do gadania. Chyba, że chcesz skończyć jak twoja nieposłuszna matka!- Krzykną, a na samo wspomnienie tej nocy dziewczynie poleciały łzy.

- Dobrze- Powiedziała Violetta. Tego samego dnia była na lotnisku. Po kilku godzinach doleciała i skierowała się do domu, w którym miała mieszkać. Pomimo wszystkiego ojciec zapewnił jej dobre warunki. Dom był ogromny, dookoła monitoring i wiele zabezpieczeń, jakby dla prezydenta. Jednak młodej szatynce to co musiała robić nie podobało jej się. Rozpakowała walizkę i od razu zmęczona zasnęła.

                                                          ~ ~ ~ 

Młody szatyn był właśnie w domu ze swoim ojcem. Bardzo lubił spędzać z nim czas.

- I jak było w pracy?- Zapytał Leon ojca.

- Dobrze. Nadal śledzimy Castillo, ale bezskutecznie- Powiedział zrezygnowany.

- Jeszcze go znajdziecie- Oznajmił szatyn.

- Nawet nie chodzi o niego. On wykorzystuję córkę, która w każdej chwili może zginąć- Te słowa zasmuciły Verdasa. Nie podejrzewał, że można być tak okrutnym i bezwzględnym. Długo jeszcze rozmawiali. Leon nawet nie podejrzewał, że wszystko tak wygląda. Był zaszokowany słowami taty. Zamyślony poszedł spać...

                                                      ~ ~ ~

Oto jest prolog. Mam nadzieję, że chociaż odrobinkę się spodoba. Jeśli już tu jesteście, proszę o komentarz to dla mnie wiele znaczy. Do nastepnego :)